DE BELÉM-VERKLARING OVER PLANTRIJKE VOEDING

Gezien het feit dat bijna alle landen agrovoedselsystemen in hun nationaal vastgestelde bijdragen (NDC’s) aanmerken als een prioriteit voor aanpassing aan klimaatverandering (94%) en beperking van klimaatverandering (91%), en rekening houdend met het enorme potentieel van agrovoedselsystemen als klimaatoplossingen, vooral omdat landen in 2025 hun derde ronde van NDC’s indienen⁴, Erkennend dat meer dan 150 landen de COP28 UAE-verklaring over duurzame landbouw, veerkrachtige voedselsystemen en klimaatactie hebben ondertekend om over te schakelen van praktijken die meer broeikasgassen uitstoten naar duurzamere productie- en consumptiemethoden,⁵

Erkennend dat plantrijke diëten algemeen in verband worden gebracht met een lager risico op vroegtijdige sterfte en bescherming bieden tegen niet-overdraagbare ziekten,⁹

Nota nemend dat het IPCC-rapport 2022 over de beperking van de klimaatverandering stelt dat “evenwichtige diëten” diëten zijn met grove granen, peulvruchten, fruit en groenten, en noten en zaden,¹⁰

Nota nemend van het feit dat het Milieuprogramma van de VN¹¹ stelt dat plantaardige eiwitbronnen zoals bonen, erwten en linzen kunnen voorzien in de voedingsbehoeften van de meeste gezonde volwassenen en de individuele koolstofvoetafdruk kunnen verminderen,

Erkennend dat een onafhankelijk rapport, gesteund door het Milieuprogramma van de VN, een verschuiving naar meer plantaardige voeding aanwijst als een van de drie belangrijkste hefbomen voor het verminderen van de druk op landgebruik, het terugdringen van biodiversiteitsverlies en het creëren van een duurzamer voedselsysteem,¹²

Erkennend dat een verschuiving naar plantaardig voedsel in landen met hoge inkomens een ‘dubbel dividend’ oplevert van 61% minder broeikasgasemissies afkomstig van landbouw in die landen en een vastlegging van koolstof die gelijk staat aan 14 jaar wereldwijde landbouwemissies van opnieuw genaturaliseerd vrijgekomen land,^13 14

Erkennen dat veel landen in het Globale Zuiden plantaardige voedseltradities hebben die behouden moeten worden om voedselzekerheid, cultureel erfgoed en inheemse kennis te behouden,¹⁵

Nota nemend dat lokale voedselproductie op kleine eilandstaten in ontwikkeling, waar traditionele diëten lange tijd de nadruk hebben gelegd op vezelrijk, plantaardig voedsel, kan helpen om gezonde en klimaatbestendige voedselsystemen in deze landen terug te winnen en te herstellen,¹⁶ 

Erkennend dat het verbouwen van meer voedsel voor directe menselijke consumptie, in plaats van als diervoeder, de beschikbaarheid van voedsel voor directe menselijke consumptie zou kunnen vergroten,^{17 18 19 20}